စုစု စုစု က ခုမှကျောင်းပြီးကာစ အလုပ်သင်ဆရာဝန်မလေး.. အမေဖြစ်သူ မုဆိုးမ ဒေါ်ခင်နု နှင့်အတူ ညီမငယ်နှစ်ယောက်ဖြစ်သူ မူမူ နဲ့  သူသူ တို့ မိန်းမသား…

ချိုမြိန်သောဆားငံရေ သားဝေယံ မမေကသီ ဟု ခြံရှေ့မှ ခေါ်သံကြား၍ သူအိမ်ထဲမှ ထွက်ကာ ခြံထဲဆင်းလာပြီး သံပန်းတံခါး ဖွင့်ပေးလိုက်သည်။  “မာမီနဲ့  ညီလေး”  မာမီဒေါ်မေသူအောင်နဲ့ ညီလေးစည်သူအောင်တို့…

၀ဋ် ဟင့်အင်း ကို မပြန်လာနဲ့ ကျောင်းက မပိတ်သေးဘူး။ ပြီးတော့ နွေးကို .. နွေးကိုသာ လမ်းခွဲပေးပါ ကိုရယ်နော်  ဟင့်အင်းနွေး ခုမှနု တုန်းဆို…

ဘဝရဲ့တစ်ညတာ (စဆုံး) (အို) အလိုလို ကျမနှုတ်ကထွက်မိသွားပြီးမှ ချက်ချင်း ပါးစပ်ပိတ်လို့ ဘေးဘယ်ညာကို အသာအကဲခတ်ကြည့်   လိုက်မိတယ်။ကိုယ် ကသာ စိုးရွံ့နေပေမယ် ပတ်ဝန်း  ကျင်ကလဲ သူ့အာရုံနဲ့သူ…

ဆ…ဆရာမ…ဖင်ကိုချ…… ဆရာမ စောက်ပတ်ထဲ လီးဒစ်ဝင်သွားပြီနော်…၊ ဒူးနှစ်ဖက်ပေါ် လက်ထောက်ပြီး အသာကုန်းပေးပါ..၊ ဒါမှ နောက်က လီးအကုန်ဝင် အောင် ထိုးသွင်းပြီး ကောင်းကောင်း ဆောင့်လိုးလို့ ရမှာ…” …

သူငယ်ချင်းမကို အနောက်တံခါးဖွင့်ခြင်း “ဖြန်း _ နင့် အာ့တာ ဘာလုပ်တာလဲ” တင်းရင်းနုညံ့တဲ့ အထိန်းအကွတ်မပါ ရင်သားနှစ်မွှာကို ပါးလွှာတဲ့ ညဝတ်အိကျႌပေါ်ကနေ  ညင်သာစွာ အုပ်မိုးပေးလိုက်မိတဲ့  ကိုယ့်လက်ဖျံကို…

သူများနဲ့ညားတဲ့ ငါရည်းစား ကျေးရွာဓလေ့ပျော်မွေ့စရာအလွန်ကောင်းတယ်။ ကျုပ်နာမည်ကလင်းထင်ပါ ရွာအခေါ်အဝေါ်ကတော့ ငလင်းပေါ့။ ကျုပ်မှာမိဘ တွေမရှိတော့ဘူး ညီမတစ်ဝမ်းကွဲ လေးတစ်ယောက်ပဲရှိတာ။ ကျုပ်မိဘတွေနဲ့ ကျုပ်ညီမဝမ်းကွဲလေးမိဘတွေက ခရီးသွားရင်းကား မှောက်ပြီး ဆုံး…

တိုးလို့ချစ်မယ် (စဆုံး) ကျမက ဆုနွယ်ပါ။ အများကခေါ်တာနွယ်ပေါ့။ ကျမက ညိုချောလေးရှင့် ခစ်ခစ်။ ဆံပင်ကလည်း ဒူးလောက်ထိရှည်တယ်။ မြန်မာ ဆန်ဆန်လေးပေါ့ရှင်။  ကျမမှာအချစ်ဆုံးသူငယ် ချင်းနှစ်ယောက်ရှိတယ်။ လွင်မိုးနဲ့ဒုတိယံတဲ့။…

အဒေါ်နဲ့တူ ( စ / ဆုံး ) အထက်တန်းပြဆရာမလေးဒေါ်မိုးမိုးဇင် ကျောင်းကပြန်ရောက်ပြီးဆွဲခြင်းလေးချကာ အဝတ်လဲရန်အိပ်ခန်းထဲဝင်သွားသည်နှင့် အထပ်ခိုးပေါ်မှအိပ်ခန်းလေးထဲရှိစည်သူကသူ့ဖုန်းကိုဖွင့်လိုက်သည်။အိပ်ခန်းထဲမှာသူလျို့ဝှက်တပ်ဆင်ထားသောစပိုင်ကင်မရာလေးတွေက ဒေါ်မိုးမိုးဇင်၏လှုပ်ရှားမှုတွေကို ဗီဒီယိုအနေဖြင့်ပို့ပေးနေသည်။ ဒီနေ့မှကင်မရာတပ်ဖြစ်တာမို့ ဒေါ်မိုးမိုးဇင်၏ရှိုက်ဖိုကြီးငယ်တွေကိုမြင်တွေ့ရတော့မည်ဟူသောအသိကြောင့် ဖုန်းဖွင့်တာတောင်စည်သူလက်တွေတုန်နေသည်။အဒေါ်အရင်းဖြစ်သူ၏ခန္ဒာကိုယ်အလှအပတွေကြောင့်…